Προσθετική μαστού: Ποιά τομή είναι η καλύτερη για την αύξηση στήθους με σιλικόνη?
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
Leave a Comment
Άρθρο του Πλαστικού Χειρουργού Νίκου Νεοφώτιστου στο γνωστο ηλεκτρονικό περιοδικό "Είμαστε Γυνάικες":
Οι τομές που χρησιμοποιούνται για την τοποθέτηση των προθέσεων της σιλικόνης είναι τρείς. Η περιθηλαία, η μασχαλιαία και η υπομάστιος που κατά την γνώμη μας είναι και η καλύτερη. Δεν θα εξετάσουμε εδώ την προσπέλαση από την τομή της κοιλιοπλαστικής, η οποία αφήνει ανέπαφους τους μαστούς αλλά προϋποθέτει ότι η ασθενής να έχει και πρόβλημα στην κοιλιακή χώρα, και χρίζει και κοιλιοπλαστικής. Ας εξετάσουμε τις τομές μία προς μία με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους.
ΠΕΡΙΘΗΛΑΙΑ ΤΟΜΗ
'Οπως περιγράφει και το όνομα της, γίνεται γύρω από την θηλή, στο όριο μεταξύ θηλαίας άλω και δέρματος. Το μήκος της συνήθως καταλαμβάνει όλο το άνω ή το κάτω ημικύκλιο της.
Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες αν εξαιρέσει κανείς το ότι μετά από καιρό ίσως να χάνεται στο όριο θηλαίας άλω-δέρματος και είναι σχετικά αδιόρατη. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα, εξαρτάται από από τον τύπο του δέρματος της ασθενούς και την τάση στην περιοχή, η οποία είναι μεγάλη λόγω του ενθέματος. Έτσι πολύ συχνά έχουμε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: αντί να εξαφανίζεται η ουλή, λόγω της τάσης να γίνεται υπερτροφική και δύσμορφη. Λόγω της θέσης της στο κέντρο του μαστού θα είναι πολύ εμφανής και η ασθενής αντί να χαίρεται το νέο της στήθος θα απασχολείται με τη δυσμορφία αυτή. Δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι υπάρχει η πιθανότητα να επηρεαστεί η γαλακτοφορία της γυναίκας. Παρασκευάζοντας την θηλή για την τοποθέτηση του ενθέματος, είναι πολύ πιθανό να κοπούν γαλακτοφόροι πόροι με αποτέλεσμα να επηρεαστεί ο θηλασμός. Η βλάβη μπορεί να είναι τέτοια ώστε η γυναίκα να μην μπορέσει καθόλου να θηλάσει. Τέλος υπάρχει και η περίπτωση να διαταραχτεί και η νεύρωση της θηλής και αυτή να παραμείνει αναίσθητη. Για όλους τους παραπάνω λόγους αποφεύγουμε την τομή αυτή και σήμερα θεωρείται ξεπερασμένη.
Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες αν εξαιρέσει κανείς το ότι μετά από καιρό ίσως να χάνεται στο όριο θηλαίας άλω-δέρματος και είναι σχετικά αδιόρατη. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα, εξαρτάται από από τον τύπο του δέρματος της ασθενούς και την τάση στην περιοχή, η οποία είναι μεγάλη λόγω του ενθέματος. Έτσι πολύ συχνά έχουμε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: αντί να εξαφανίζεται η ουλή, λόγω της τάσης να γίνεται υπερτροφική και δύσμορφη. Λόγω της θέσης της στο κέντρο του μαστού θα είναι πολύ εμφανής και η ασθενής αντί να χαίρεται το νέο της στήθος θα απασχολείται με τη δυσμορφία αυτή. Δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι υπάρχει η πιθανότητα να επηρεαστεί η γαλακτοφορία της γυναίκας. Παρασκευάζοντας την θηλή για την τοποθέτηση του ενθέματος, είναι πολύ πιθανό να κοπούν γαλακτοφόροι πόροι με αποτέλεσμα να επηρεαστεί ο θηλασμός. Η βλάβη μπορεί να είναι τέτοια ώστε η γυναίκα να μην μπορέσει καθόλου να θηλάσει. Τέλος υπάρχει και η περίπτωση να διαταραχτεί και η νεύρωση της θηλής και αυτή να παραμείνει αναίσθητη. Για όλους τους παραπάνω λόγους αποφεύγουμε την τομή αυτή και σήμερα θεωρείται ξεπερασμένη.
ΜΑΣΧΑΛΙΑΙΑ ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΗ
Η τομή γίνεται στο πρόσθιο όριο της μασχαλιαίας περιοχής. Το πλεονέκτημα που παρουσιάζεται από τους υποστηρικτές αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν γίνονται καθόλου τομές στους μαστούς άρα δεν αφήνουμε και εμφανείς ουλές σε αυτούς. Οι τομές όμως στην περιοχή της μασχάλης είναι συνήθως δύσμορφες, υπερτροφικές, και ορατές όχι μόνο όταν η ασθενής είναι γυμνή (όπως με την υπομάστιο τομή) αλλά και όταν φοράει μαγιό. Είναι δε πολύ χαρακτηριστικές λόγω της θέσης τους και "μαρτυρούν" σε όλους την επέμβαση που έχει γίνει. Δεν παρουσιάζει τα μειονέκτημα της περιθηλαίας όσον αφορά στη γαλακτοφορία και την αισθητικότητα της θηλής, αλλά είναι τόσο εμφανής που η χρήση της καθίσταται προβληματική.
ΥΠΟΜΑΣΤΙΑ ΤΟΜΗ
Η υπομάστια τομή έχει μήκος 4-5cm ανάλογα με το μέγεθος του ενθέματος που θέλουμε να τοποθετήσουμε. Γίνεται στην υπομάστιο πτυχή, δηλαδή στο κάτω όριο του μαστού, μεταξύ αυτού και του δέρματος. Έτσι όταν ο νέος μαστός πάρει την φυσιολογική του πτώση, κρύβεται κάτω από αυτόν και δεν είναι ορατή. Η μοναδική περίπτωση που η υπομάστιος τομή είναι εμφανής, είναι όταν η ασθενής είναι ξαπλωμένη ανάσκελα και γυμνή, και αυτό τους πρώτους μόνο μήνες μετά την επέμβαση, αφού σιγά σιγά θα πάρει το χρώμα του δέρματος και θα εξαφανιστεί. Η γαλακτοφορία δεν επηρεάζεται αφού η τομή γίνεται μακριά από τους γαλακτοφόρους πόρους και δεν υπάρχει η περίπτωση να καταστραφούν. Το ίδιο ισχύει και για την αισθητικότητα της θηλής. Είναι πολύ δύσκολο να επηρεαστεί το νεύρο της, και πάλι λόγο της απόστασης της τομής από την θέση του. Γίνεται σαφές από τα παραπάνω ότι η προσπέλαση που συγκεντρώνει τα περισσότερα πλεονεκτήματα και τα λιγότερα μειονεκτήματα είναι η υπομάστιος. Έχει τα καλύτερα αισθητικά και λειτουργικά αποτελέσματα και προσφέρει στον ιατρό που διενεργεί την επέμβαση το καλύτερο χειρουργικό πεδίο.
0 σχόλια »
Leave your response!